از درخشش های فنی تا ملاحظات ویژه

وصال روحانی در مورد رسیدن احتمالی مهدی طارمی به عنوان مرد سال (2017) فوتبال آسیا حرف ها و اخبار فراوانی درج شده است و در نتیجه باید پرسید میزان شانس او و ایران برای تصاحب این عنوان بسیار مهم به چه میزان می رسد؟ آخرین باری که یک ایرانی بر بلندای فوتبال قاره کهن ایستاد، سال 2004 و فرد صیاد آن عنوان علی کریمی بود. پس از آن چند ایرانی دیگر و حتی خود کریمی به جمع کاندیداهای نهایی راه یافتند و جواد نکونام نیز از این امتیاز برخوردار شد اما هرگز پیروزی هایی که پیش از آن علی دایی، خداداد عزیزی و مهدی مهدوی کیا هم برای ایران در سال های پایانی دهه 1990 و اوایل دهه 2000 به ارمغان آورده بودند، برای ما تکرار نشد، انتخاب های کج و معوج «ای اف سی» و تاکید عجیب این نهاد قاره ای مبنی بر اینکه اگر فرد پیروز به مراسم نیاید جایزه اش به دیگری داده خواهد شد(!) نیز مزید بر علت شد و ایران در 12 سال گذشته عناوین برتر سال را به رقبایی سپرد که برخی لزوما از ما بهتر نبودند اما با استفاده از نزول کلی سطح فوتبال ایران و به لطف نظر مساعدتر ای اف سی به برخی کشورها بر بام قاره ایستاده اند و در میان شان حتی عمانی ها جلب نظر می کردند و سرور جباروف میهمان ازبکستانی 8 ماه اخیر فوتبال ما نیز دو بار با آرای ای اف سی مرد سال شد. امروز هم که طارمی می خواهد این سد را بشکند اضافه بر مهارت های فردی و دستاوردهای غیرقابل انکارش باید بسیاری از ملاحظات و فاکتورهای ویژه را مد نظر داشته باشد. رای دهندگان ای اف سی در عین نادیده نگرفتن سزاواری افراد و نمره دادن به فوتبالیست های درخشان تر همیشه به مسائلی مانند مناسبات بین الملل و نوع نگاه این نهاد به کشورهای آنان بذل توجه می کنند و با اینکه این شاخصه ها منصفانه نیست اما وجود دارند و عدم رعایت آنها راه پیروزی را مسدود می کند. طارمی به لحاظ فنی تا به حال نمرات بالایی گرفته است. با گل های فراوان او پرسپولیس قهرمان مطلق لیگ ایران شده و به یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان آسیا رسیده و تیم ملی نیز مجوز حضور در مرحله نهایی جام جهانی بیست و یکم را کسب کرده و از اهمیت کار او (و ایران) همین بس که در میان کشورهای متعدد دنیا فقط برزیل زودتر از ما مجوز شرکت در این جام را به دست آورده است. تک گل های طارمی برابر قطر و چین در دهه اول فروردین ماه 6 امتیاز حساس را نصیب ما کرد و هر چند ازبک ها را 2 بر صفر بردیم تا صعودمان قطعی شود اما باز هم گلی که صعود ما را حتمی و دغدغه های کارلوس کی روش را تمام کرد، گل دوم مان بود که در دقایق آخر توسط طارمی به ثمر رسید. ای اف سی بخصوص روی گل های حساس افراد در دیدارهای ملی بسیار حساس است و امتیاز ویژه ای به آنها می دهد و طارمی در این زمینه امسال از آزمون و قوچان نژاد هم پیش افتاده است. البته از سال میلادی جاری هنوز 4 ماه و 20 روز مانده است ولی چون کاندیداهای نهایی اوایل یا اواسط آبان (نوامبر) مشخص و برندگان حدود 10 آذر ماه (اول دسامبر) معرفی می شوند، این تصور که در هفته های بعدی تغییر و تحولی عظیم در جمع نامزدهای احتمالی و مدعیان این عنوان پیش آید، یک باور نه چندان محتمل است. جدا شدن فهرست بازیکنان شاغل در آسیا از لژیونرهای آسیایی در سایر قاره ها، عملا شانس طارمی و هر بازیکن ممتاز دیگری را که در کشورش می درخشد، افزایش بخشیده و در نتیجه طارمی با حضوری خوب در دیدارهای بعدی پرسپولیس در ادامه فصل جاری لیگ قهرمانان آسیا و از سر گرفتن گلزنی هایش در لیگ برتر می تواند دورخیزی جدی، ابتدا به سمت کاندیدایی و سپس پیروزی در گزینش نهایی داشته باشد و کار را تمام کند. با این حال سوابق ای اف سی و کارهای عجیبی که در سال های اخیر انجام داده، باید فوتبال ایران را مهیای هر رویدادی کند که این سازمان قاره ای در ارتباط با انتخابات 2017 چه در ذهن دارد و در دو ماه پیش رو به اجرا می گذارد. این لزوما حکایت «سنگ مفت، گنجشک مفت» نیست ولی سرنوشت طارمی در انتخابات 2017 به سبب فضای خاص فوتبال آسیا و گرایش های غریب شیخ سلمان رییس بحرینی ای اف سی به گونه ای است که چندان هم از این ضرب المثل نغز ایرانی دور نشان نمی دهد.